آدمیان تنهایند و ...مهری کیانوش راد، اهواز

آدمیان تنهایند و...

آدمیان تنهایند و عشق تنها پناهشان .

آدمیان آن گاه که می ترسند ، عشق می ورزند،

آن گاه که برودت جان شان را می افسرد ، عشق می ورزند،

آن گاه که اندوه بر جانشان خیمه می زند ، عشق می ورزند،

آدمیان عشق را بر تن می پوشند ، 

در جان می کارند، 

بر لب ترنم می کنند.

آدمیان به عشق زنده اند

چون عشق نباشد، 

می میرند.