سخنی با شاعران جوان، مهری کیانوش راد
سخنی با شاعران جوان
شعر کلامی فاخر و زیباترین سخنی است ؛ که در ادبیات متولد شده است.
شاید درست تر این باشد که احساس شاعرانه ی انسان و میل او به سخن گفتن و جستجوی مخاطبی برای شنیدن مخلوقات ذهنی
خود ، اساس ساختار ادبیات در فرهنگ بشری باشد.
شعر به عنوان هنری مستقل ، راه خود را از ادبیات جدا کرده است ؛ و به عنوان نوعی سخن گفتن ویژه ، به هنر دوستان ارائه می شود.
این کلام فاخر و خالق واژگان جدید ، در لحظه ای ناگهانی بر احساس و ذهن شاعر جرقه می زند و شاعر به ناگزیر ، احساس خود را به
ذهن یا به صفحه ی سفید کاغذ می سپارد .
اما نباید ساده انگاری کرد و واقعا شعر را مخلوق حادثه ای آنی در احساس شاعر دانست.
شاعرآن گونه شعر می سراید که می اندیشد؛ آن گونه می اندیشد ؛ که تجارب ذهنی او شکل گرفته اند و تجارب ذهنی او حاصل تعامل او با هستی است؛ هستی درون و هستی بیرون.
اشتراک با ذکر ماخذmkianooshrad
- ۹۶/۰۹/۰۵