کودک خاک و آزادی ، مهری کیانوش راد

کودک خاک و آزادی 

کودک خاک چون عقل را تجربه کرد و قدرت تشخیص یافت ،

تجربه ی شکستن بسیاری از سدها را حق خود دانست .

دیوارهای وهم انگیز اجبار که از هر سو او را احاطه کرده بودند ،

جان او را خسته و شوق زیستن را از او گرفته بود.

روزنه ی آزادی تنها روشنایی بود ، که جان خسته ی او را ارام می کرد.

اما اگر این روزنه باز زنجیر تازه ای بر دست و پای کودک خاک باشد؟

کودک خاک با خود اندیشه کرد:

اگر زنجیر تازه ای باشد ، زنجیر را خود انتخاب کرده ام.

آزادی تعاملی که انسان را با خود آشناتر می کند ، زیرا 

شناختی که در سیطره ی خانواده و اجتماع از خود پیدا می کند،

اگر در انتخاب آن ها نقشی نداشته باشد ، نمی توانند شناختی واقعی باشند.

قلمرو آزادی ، قلمرو آزمون و خطای کودک خاک است؛ تا بزرگ شود.

انتخاب کند و بسازد.

چهره متعالی هر انسانی را در اینه ی آزادی می توان دید.

این که بتوانی انجام بدهی و انجام ندهی.

این که بتوانی انجام ندهی و انجام بدهی.

آزادی کلید ورود انسان به قلمرو دانایی است.

همان گونه که دانایی انسان را به آزاداندیشی می رساند .

شاید اندیشیدن برای آدمی ، آخرین راه حل باشد، تا دنیایی بهتر و  قابلتحمل تر 

برای خود بسازد و گر نه تیر خلاص بر جان او زده می شود ، 

قبل از این که زندگی کند.

اشتراک با ذکر ماخذ، اهواز 99